Die vergelijking kan ik ook niet maken. Ze hebebn het wel kort aangestipt tijdens de informatiebijeenkomst, maar meer als onderonsje tussen de Amsterdammers. Trouwens waren er op die bijeenkomst louter Brabanders afgekomen. Ook grappig.@Wat Van Waarden Is: Wij zijn het met elkaar eens. Vandaar dat ik zo schrok van de matige aandacht die er tot dusverre was voor de 'crowd'. Maar goed, ik heb heel goede hoop dat dit verbetert, en hopelijk kan ik daar zelf aan bijdragen.@Petra1010: Jij komt ook overal! ;-) Zelf had ik tijdens die informatiebijeenkomst behoorlijk hard ingezet op beide punten, dus misschien dat dit ook heeft geholpen. Over het 'hoe' kunnen we aardig wat nadenken met z'n allen - daar moet je om te beginnen eens met iedereen die wil over brainstormen. Er is echt al veel ervaring, niet alleen in het archiefwezen. Leuk onderwerp!En wat het tweede betreft: vandaar mijn keuzemenuutje. Gewoon zoveel mogelijk mensen aanspreken, op de manieren die hen aanspreken.Zo'n beloningsbeleid waarin vooral credits voor scans een rol spelen - waarop ze nu aansturen - werkt prima voor een bepaalde groep, denk ik. Maar slechts tot zekere hoogte. Ik bedoel: er is een grens aan het aantal credits wat je redelijkerwijs nodig hebt, wat je hoeft te sparen om er scans voor in te zien. En daarna moet er dus 'iets anders' worden geboden, om mensen alsnog 'aan de gang' te houden.Ik denk zelf dat mensen die indiceren voor de credits relatief weinig zullen indiceren, omdat je nou eenmaal geen duizenden credits nodig hebt (want je hoeft alleen van je voorouders maar wat scans te hebebn, toch? Overmatig sparen heeft geen zin.) Mensen die indiceren voor 'feeling good' en zo, die zullen veel en veel meer geneigd zijn veel te indiceren - van een goed gevoel krijg je immers nooit genoeg. Een beetje vergelijkbaar met onze huidige vrijwilligers.Enfin, zomaar wat eerste gedachten. Er moet goed over worden nagedacht. Jammer dat dit punt tijdens de informatiebijeenkomst wel werd genoemd, maar nauwelijks werd behandeld. Ben ik ook debet aan.
Bij het doornemen van wat bij het porject stuit ik op dit tekstfragment:"Maar er kunnen straks gemakkelijk meerdere archiefbestanden tegelijkertijd worden geefndexeerd, zodat iedereen iets kan kiezen binnen zijn belangstelling en moeilijkheidsgraad."Het gaat over 'straks' (waarmee bedoeld wordt ne1 de pilotfase, waarin de militieregisters worden geefndiceerd) en uit de context lijkt te blijken dat het vooral over 'belangstelling' voor een bepaald type bron gaat, maar blijkbaar wordt er dus zeker gespeeld met de gedachte om mensen keuzemogelijkheden te bieden. Iets wat in de informatiebijeenkomst helemaal niet zo verwoord werd.Nou goed, ik heb er alle vertrouwen in dat we hier met z'n allen wel uitkomen, om zoveel mogelijk mensen samen te laten werken. :-)
Die vergelijking kan ik ook niet maken. Ze hebebn het wel kort aangestipt tijdens de informatiebijeenkomst, maar meer als onderonsje tussen de Amsterdammers. Trouwens waren er op die bijeenkomst louter Brabanders afgekomen. Ook grappig.@Wat Van Waarden Is: Wij zijn het met elkaar eens. Vandaar dat ik zo schrok van de matige aandacht die er tot dusverre was voor de 'crowd'. Maar goed, ik heb heel goede hoop dat dit verbetert, en hopelijk kan ik daar zelf aan bijdragen.@Petra1010: Jij komt ook overal! ;-) Zelf had ik tijdens die informatiebijeenkomst behoorlijk hard ingezet op beide punten, dus misschien dat dit ook heeft geholpen. Over het 'hoe' kunnen we aardig wat nadenken met z'n allen - daar moet je om te beginnen eens met iedereen die wil over brainstormen. Er is echt al veel ervaring, niet alleen in het archiefwezen. Leuk onderwerp!En wat het tweede betreft: vandaar mijn keuzemenuutje. Gewoon zoveel mogelijk mensen aanspreken, op de manieren die hen aanspreken.Zo'n beloningsbeleid waarin vooral credits voor scans een rol spelen - waarop ze nu aansturen - werkt prima voor een bepaalde groep, denk ik. Maar slechts tot zekere hoogte. Ik bedoel: er is een grens aan het aantal credits wat je redelijkerwijs nodig hebt, wat je hoeft te sparen om er scans voor in te zien. En daarna moet er dus 'iets anders' worden geboden, om mensen alsnog 'aan de gang' te houden.Ik denk zelf dat mensen die indiceren voor de credits relatief weinig zullen indiceren, omdat je nou eenmaal geen duizenden credits nodig hebt (want je hoeft alleen van je voorouders maar wat scans te hebebn, toch? Overmatig sparen heeft geen zin.) Mensen die indiceren voor 'feeling good' en zo, die zullen veel en veel meer geneigd zijn veel te indiceren - van een goed gevoel krijg je immers nooit genoeg. Een beetje vergelijkbaar met onze huidige vrijwilligers.Enfin, zomaar wat eerste gedachten. Er moet goed over worden nagedacht. Jammer dat dit punt tijdens de informatiebijeenkomst wel werd genoemd, maar nauwelijks werd behandeld. Ben ik ook debet aan.
Geplaatst door: Jenifer | woensdag, 04 juli 2012 om 02:26
Bij het doornemen van wat bij het porject stuit ik op dit tekstfragment:"Maar er kunnen straks gemakkelijk meerdere archiefbestanden tegelijkertijd worden geefndexeerd, zodat iedereen iets kan kiezen binnen zijn belangstelling en moeilijkheidsgraad."Het gaat over 'straks' (waarmee bedoeld wordt ne1 de pilotfase, waarin de militieregisters worden geefndiceerd) en uit de context lijkt te blijken dat het vooral over 'belangstelling' voor een bepaald type bron gaat, maar blijkbaar wordt er dus zeker gespeeld met de gedachte om mensen keuzemogelijkheden te bieden. Iets wat in de informatiebijeenkomst helemaal niet zo verwoord werd.Nou goed, ik heb er alle vertrouwen in dat we hier met z'n allen wel uitkomen, om zoveel mogelijk mensen samen te laten werken. :-)
Geplaatst door: Ruth | donderdag, 05 juli 2012 om 07:44