Sommige inhoud kan best illegaal zijn (of men nu voor of tegen de wetten is die dat zo maken doet er niet toe) maar de manier waarop die inhoud wordt aangepakt maakt wel degelijk verschil. Ik kan best begrijpen dat politici, rechters en belangenverenigingen vinden dat er "iets" gedaan moet worden, maar er zijn verschillende manieren om "iets" te doen en die zijn lang niet allemaal gelijk.
Net zoals een emmer water over brandend frietvet de vlammen niet dooft, is het technisch onhaalbaar om inhoud sluitend en waterdicht van het net te halen. Ofwel is de blokkering makkelijk te omzeilen (bijvoorbeeld door via een buitenlandse omweg te surfen) ofwel verplaatst de inhoud zich en wordt hij aangepast om filters te omzeilen. Internationale pedofilie-netwerken maken nu al gebruik van zwaar geëncrypteerde verbindingen, private webservers en beveiligde websites waar men enkel op uitnodiging binnen raakt. Probeer dat maar eens te censureren.
Bovendien is er vaak veel "collateral damage" bij internetcensuur. Afhankelijk van hoe de filter werkt kan het nodig zijn een hele site met honderden of duizenden pagina's lam te leggen om één foto of pagina te verbergen. Belgisch voorbeeld: om één lijstje met namen en adressen en/of een telefoonnummer onbereikbaar te maken (vermoedelijk, ik wacht nog op bevestiging), is een andere site die daar onrechtstreeks naar linkte en het nummer publiceerde volledig onbereikbaar gemaakt.
Water over brandend frietvet veroorzaakt een grote steekvlam/vuurbal die een hele kamer in vuur en vlam kan zetten, precies het tegenovergestelde van wat de 'blusser' wou bereiken. Internetcensuur brengt alleen maar meer aandacht teweeg voor wat men probeert weg te moffelen. Mooi voorbeeldje uit het buitenland: o.a. in Australië en Denemarken heeft men reeds geprobeerd om 'nationale internetfilters' in te voeren. Na verloop van tijd lekten de lijsten met geblokkeerde websites uit. Resulaat: alle pedofielen dolgelukkig, want ze kregen op kosten van de overheid een lijst met sites waar ze "aan hun trekken" konden komen, zolang ze maar de (ineffectieve) filter wisten te omzeilen.
Stel dat een dergelijke filter in België op grote schaal toegepast wordt, hoe lang zou het dan duren eer de lijst uitlekte?
Ok, hier loopt de frietketel-analogie een beetje scheef (scheef! hellend vlak!). Men begint met het filteren van kinderporno, want iedereen is daar toch tegen. Dan komt 'extreme' pornografie aan de beurt. De week daarna eist de muziekindustrie dat mp3 en bittorrent sites geband worden. Dan eist de lotto dat alle buitenlandse goksites dichtgaan. Vervolgens gaat men achter racistische en xenofobe sites aan. En vervolgens alle sites waar de ambtenaren die de lijst beheren een probleem mee hebben. Of hun politieke meesters. Of die door bureaucratische incompetentie op de lijst terecht komen.
Dat men in België begint met een anti-kinderporno website te blokkeren, toont voor mij genoeg aan dat men een gevaarlijk gereedschap als internetcensuur best ver uit de handen houdt van de overheid. Maar ook in het buitenland bleek al snel dat er veel meer geblokkeerd werd dan kinderporno alleen. Op de Australische lijst staat bijvoorbeeld een anti-abortus website, en in Denemarken heeft men korte tijd geprobeerd The Pirate Bay te blokkeren...
Opnieuw, gegeven wat hierboven staat, hoe klein is de kans dat de lijst met geblokkeerde sites in België niet zal uitlekken, zeker als die lijst materiaal kan bevatten wat door een oppositiepartij kan uitgebuit worden om de regering het vuur (ah, daar is mijn analogie weer) aan de schenen te leggen?