Een vraag die we de afgelopen tijd nogal vaak kregen in verband met de reeks Spitsbroers op VTM: "Hoe zijn ze er ooit bij gekomen om die opnames in jullie huis te doen?"
Dat was ook onze reactie toen we vorig jaar een brief in onze bus vonden om te vragen of iemand van productiehuis De Mensen eens langs mocht komen om eens naar ons huis te kijken in verband met mogelijke opnamen voor een nieuwe televisiereeks voor VTM. Die brief was in onze bus beland nadat één of meer medewerkers van de reeks op pad waren gestuurd om huizen te gaan zoeken die in het verhaal en de visie achter de reeks pasten.
Het allereerste bezoek dat we kregen was van een medewerkster die foto's kwam maken van het interieur en de beschikbare kamers. Jammer genoeg was ze het geheugenkaartje van haar fototoestel vergeten dus dat plan ging bijna niet door. Maar dat was snel verholpen: uiteindelijk heb ik de foto's dan maar zelf genomen en doorgemaild.
En blijkbaar viel ons huis in de smaak want een tijdje later kwam er dan een iets grotere delegatie om te praten over de voorwaarden om ons huis te verhuren en toen dat in orde was kwamen er steeds grotere en grotere groepen bezoekers langs. Op een bepaald moment zaten we met ons gezin aan tafel te eten terwijl een dozijn mensen een rondleiding kreeg en er druk notities werden gemaakt over belichting, decor, kabels, camerastandpunten en wie weet nog wat allemaal.
Van de man die verantwoordelijk was voor de decors hoorden we ook dat ze een bepaald type woning in gedachten hadden, een soort late-jaren-zestig bungalow-achtig ontwerp, liefst gelegen in de omgeving van Genk. Bij het rondrijden op zoek naar een geschikt huis was er blijkbaar al een schets gemaakt van hoe het er ongeveer moest uitzien en die leek inderdaad als twee druppels water op ons huis.
De ploeg werkte liefst met een echt huis omdat zoiets allerlei mogelijkheden biedt die een decor niet heeft: zo kan je van buiten naar binnen filmen of vice versa, wat de kans geeft om dingen te contrasteren. Zo zie je in één van de afleveringen bijvoorbeeld de broers Moerman buiten zitten praten terwijl hun ouders binnen ruzie maken. Bij een andere scène kijken de ouders dan weer naar buiten waar de oudste zoon zijn vriendin staat te kussen naast de Ford Mustang die hij aan het restaureren is.
Uiteraard zijn er ook wel wat nadelen aan een echt huis: je zit met onvoorspelbaar zonlicht, reflecties in de ramen en onverwachte geluiden. Maar daar waren oplossingen voor: zo bracht de ploeg een set zonweringen mee en werden soms complete ramen dicht gehangen met zwarte doeken, waarna met spots 'kunstmatig buitenlicht' naar binnen werd geschenen. Af en toe werd er zelfs een rookmachine ingezet om de beelden nog sfeervoller te maken.
Sinds we die opnames in huis hebben meegemaakt kijken we dan ook met hele andere ogen naar TV-reeksen en vallen ons veel meer dingen op aan decor, licht en andere elementen in de achtergrond. Want daar kruipt ontzettend veel werk in en als het goed gedaan is merk je er bijna niets van. De mensen die dit alles doen zijn echt de onbezongen helden van het televisiewereldje.
Nog een leuk weetje: de 'establishing shots' (de korte beeldfragmentjes die gebruikt worden om aan te geven dat de actie zich verplaats naar een andere locatie) van de buitenkant van ons huis zijn eigenlijk pas een paar weken na het einde van de rest van de opnames gemaakt. Op dat moment was het interieur al helemaal terug veranderd: de muren waren herschilderd en onze meubelen stonden al terug op hun plaats. Door met plakband de gordijntjes van het 'oude' decor terug op te hangen en met het schijnsel van een lamp uit datzelfde decor werd één en ander vakkundig gecamoufleerd, maar als je het weet en je kijkt goed, dan...
En dat was dus letterlijk het filmen van één van de allerlaatste stukjes van Spitsbroers... Tot volgende week!
